නුඹ කදුළක් නමි

ඔයා අහස වගේ

මට තරැවක් වත් වෙන්න බැරි

ඔයා හුළග වගේ

මගේ සුසුමි එක්ක විතරක්

සංවාදයේ යෙදෙන

නුඹ කදුළක් නමි

මම ඇහිපිල්ලමක් යට තියා                           

නුඹ ව රැක ගනිමි

නුඹ සරා සද නමි

වළාකුළක් වෙලා

නුඹ ළග හිදිමි

ඔයා මගේ නෙවෙයි

කවදාවත්ම

ඒත් මට ආදරේ කරන්න තියෙන අයිතිය

අහිමි කරන්න එපා

                 

නුබෙ ආදරය

මුකුළිතව වු වසන්තයේ

නුබ සෙනේ මකරන්ද

විදගතිමි නොදොඩාම

ඇහි පිල්ලමක්වත් නොගසාම

තුරුළු වී නුබේ පපු පහසට

විද ගතිමි ආදරය

දසන්තය පුර විහිදෙන

සිනා හඩ

මසිත මුසපත් කරන

නුබෙ ආදරය,

දගකාර හීනයකි

මා මැව්ව නුබ එක්ක

අපි ගැන,

මල් පිපුන වසන්තයකි

තරු පිරුන අහසකි

මගේ ජිවිතය

දඟකාරකම් පාන

නුබ ළඟදි

නුබේ සිත අතැ’ර

මගේ සංතුෂ්ටියේ මෙන්ම 

විඩාබර වේඳනාවේඳ

අයිතිකරුවා  නුඹ ය

ඉතිං

මම 

නුබේ සිත අතැ’ර

වෙන හිතක් ළග

හිනාවීම  කෙසේවෙතත්

අඩන්නේවත් කෙළෙසක

නුඔ ම පතා මම එන්න ඇති

ගව් සුවහස් ගව් පියමැන

කල්ප සියයක් පෙරැමි පුරාගෙන

නුඔ ම පතා මම එන්න ඇති

උපදින උපදින හැම අත්භවයෙම

මගෙම වෙලා නුඔ ඉන්න ඇති

අතොරක් නොමැතිව

දොඩමළුවන නුඔ සමගින්

මගෙ දෑගිළි පැටලෙන්න ඇති

නෙත් කදුළින් පිරෙන හැම විටම

නුඔ දෑතින් පිසලන්න ඇති

උණුසුම සොයා නුඔ පපුතුරේ

මම සැතපී සැනසෙන්න ඇති

සසර පුරා හැම අත්භවයෙම

මා සමගින් නුඔ සිටිනු ඇති