ඔයා එනවද

ඈත කදු මුදුන් සිප එන මද සුළගට කලින්

ඔයාව සිප ගන්න

වැවේ පීනන මාලුන්ට ඇහෙන්න

උන්ට කට කතා කියන්න

ඔයාගෙ උරහිසට මූණ හේත්තු කරගෙන

ඔයාගෙ කතා කරන ඇස් දිහා බලන් ඉන්න

වළාකුලු බැම්ම ළගට වෙලා

මාළිගාවේ තේවාව අහන් ඉන්න

රෝස පාට නෙලුම් මලක් පූජා කරල

දෙන්නම එකට ප්‍රාර්ථනාවක් කරන්න

ආයෙත් දවසක ඔයා එනවද?

                                    

මතු භවයක හමු වෙමු

අවසානයක් නැති

ප්‍රේම වෘත්තාන්තයක්

මමත්

ඔබත්

විලම්බීතව

රගෝරයෙන්

වික්ශිප්තව

විසංවේදීව

ලිව්වෙමු ,

නමුදු

අවසානයක් සොයන්නට

මමත්

ඔබත්

උත්සහ නොගෙත්තෙමු ,

අපේ ප්‍රේමණීය කතිකාවතේ

අපේ  එක්වීම පමනක්ම

මිරිගුවක් විය

ඉතිං.................

මගේ උත්තරීතර ප්‍රේමයේ

නොයිවසිලිමත් හිමිකරැවාණනි ,

නිම් නොවන ප්‍රේමයෙන්

මතු භවයක හමු වෙමු

                                 

අනේ අම්මේ මට බෑ ආයිත් campus යන්නට

Exam,presentation,assignment          කරන්නට

උදේ ට සම්බෝලයි පරිප්පුයි                   කන්නට

දවාලට මදි නෙකියා බඩ නොපිරැනත්      කන්නට

අනේ අම්මේ මට බෑ  ආයිත් campus        යන්නට

Canteen බත දිව බොජුනක් මෙන්        දැනේවා

මං හදාගන්න තේ එක අමෘතය වගේ        වේවා

මගෙ රෑමියොන්ගේ ගුහයා හොද              වේවා

මට පාඩමක් කර ගන්නට                      හිතේවා

                   

මනමාලයා

හදහනුත් ගැලපෙනවා

උඩරට අපේ කුලේමයි

අම්ම ඉහළින්ම කැමතියි

ගොඩ මඩ ඉඩකඩම් බර ගානක් තියෙනවලු

අත මිට හොදට සරැ සාර ඉලන්දාරියෙක්ලු

ගුණ යහපත්ලු

අපේ එකීට දුකක් නැතුව කාලා ඇදල ඉන්න පුලුවන්

අප්පච්චිත් එක පයින්ම කැමතියි

උපාධියක් තිබුනක්

රස්සාවක් හොයා ගන්න කොච්චර අමාරැයි ද

එහෙව් එකේ

බිස්නස් කරන එකත් හොදයි අද කාලේ හැටියට

අයියගෙ ගණිත සුතු වලටත්

මනමාලයා අහුවෙලා

ඉතිං,

බුලත් හෙප්පුවත් අරගෙන

රෝස පාට සාරියකින් හැඩ වෙලා

මුණත් බිමට හංගගෙන

මම මනමාලයව බලන්න ගියාට

මගේ හිත පුරාම හිටියෙ පහතරට නිසා

අපේ ගෙදරින් අමතක කරන්න කිව්ව මගේ ආදරය

දුවේ

පැනල යන්න හදන තාත්තෙක්ට දාව

තාම අකුරැ ඇහිදින මාව අම්මෙක් කරගෙන

නුඹ ඇයිද

මගේ කුස යහනට වැඩියේ?

                             

නුබ

නුබ මගේ හීන වල සින්නක්කර අයිතිකරුවා නොව

ඒත්............

මගේ හැම හීනයකම මැවුම්කරුවා නුබය