මං තරම් පෙම් කලානම් නුබත්

මං දන්නවා

ගිණි ගහන මහ අව්වේ

මා එක්ක එක කුඩේ ගිය දවස්

අදත් නුඹට මතකෙට නැගෙනවා

මං නැතත් මතක් වී ඒ අතීතය

යටැසින් මල් පාර දෙස බලනවා

යලිත් එන් නැති දවස් වල අපි

තාම ප්‍රෙමය සොයනවා

මහ හුගක් සුසුමන් මතින්

තාම මමත් පුරුද්දට මඟ බලනවා

නුඹ දන්නවද

නුඹ මට දුන්න හිත තවම නොවෙනස්ව තියෙනවා

මං නැතුව අදත් මේ අහස යට නුබ තුටින් බැව් මා දන්නවා

අපි ගිය පාරේ තුරු ලතා වල මල් අදත් පිපෙනවා   

මං නැතත් ඇගේ කුඩේ ඉරේ රැස් මකනවා  

මං තරම් පෙම් කලානම් නුබත්
අනේ මට විටෙක හිතෙනවා

ඒ මගේ ආදරේ……. නුඹට අරුමෝසම් වැඩි කියු

දඟකාර කුරුල්ලෙකුට දාව

ඊරිසියාකාර කිරිල්ලියකට

ඉපදුණු ප්‍රේමයයි

ඒ මගේ ආදරේ

රටා මවමින් කෝලන් කරන

අතින් අදිමින් ඇවිටිලි කරන

ප්‍රේමයක් වීනම් මෙතෙකැයි කිව හැකි

නුඹ නමින් ඉපදුණු ප්‍රේමය

ඒ මගේ ආදරේ

දහසක් දඟකම් මැදින්

නේක විසිතුරු මැදින්

නුඹ නමින් ඉපදුණු ප්‍රේමය

ඒ මගේ ආදරේ

නුඹට අරුමෝසම් වැඩි කියු

නුඹ

^{පාට පාට හීන අතරේ}

^මගේ

^{කළු සුදු හීනය}

නුඹ

එපා මාව මතකෙට ගන්න

^{හිත රිද්දුවට සමාවෙන්න}

^{කරපු තරවටු අමතක කරන්න}

^{මතක් වුන දවසක අතීතේ}

^{එපා මාව මතකෙට ගන්න}

^{හුස්මකින්වත් වැරැද්දක් නොකරපු}

^{මගේ ආදරේ විතරක්ම}

^{හිතේ තියාගන්න}

^{මං  යන්නම්}

^{අයිතියක් නැති මේ හීනෙන්}

^{නුඹ ඇහැරෙන්න කළින්} 

හිනාවෙන නුබේ ආදරේ ලස්සනයි

“මං ආදරෙයි” මං කියද්දි  එකම එක වචනයක් වත් නැතුව

බෝල ඇස් දෙක තවත් රවුන් කරලා ඔයා මං   දිහා බලන් හිටියා

“අනේ ඉතින් ආදරෙයි කියන්නකො එක පාරක්”

මං   මූනත් ඇද කරගෙන කිව්වා

“හරි ඉතිං ආදරෙයි”  

“ඔහොම නෙවෙයි ආදරෙන් කියන්න”

ඒත් මුකුත්ම නොකියා මා දිහා බලන් හිටිය ඔයාගෙ ඇස් දෙක ලස්සනට දිලිසුනා

වචනෙකින්වත් නොකිව්වට

නුබේ දිළිසෙන නෙත් කෙවෙනි වලින්

හැම බැල්මකම

ඇත්තටම මං දැක්කා

මගේ නමින්

ඔයාගෙ ආදරේ,

ඉතිං

මා දනිමි

කියවන මගේ ආදරේට වැඩියෙන්

හිනාවෙන නුබේ ආදරේ

ලස්සනය

දුකක් ඇයි මට

ඉර එබෙන විට

අහස් ගඟ නිලට බැබලෙන උදයක

හඳ කීවාද අහස ගැන

ඉරට කවදාහරි රසකර

ඉර ගිලෙන විට සයුරු ඉම

පෑළදිග අහස ගැන

හිරු කියන විට රසකතා

සඳු ට හැකි වුනිද අසා ඉන්නට

කඳුළක් නෙතු ළඟ නොමතියා

නොකියාම කිසිත් ඒ ගැන

අසා සිටියා නම් සඳු

හිරු මුමුනන රසකතා

දුකක් ඇයි මට

නුඹ කියවන විට නුඹ ගැනම

කිසිත් නොවිමසාම මං   ගැන

කට්ටි පැනපු හිතක්

කට්ටි පැනපු හිතක්

කුට්ටි කරලා

වෙන්දේසි දාද්දි

මං හිතුවා හරි

කවුරුත්ම ආවෙ නෑ

අඩුම ලංසුවකටවත්

සින්නක්කරෙටම ගන්න

බද්දට ඇරෙන්න

නුඹ

නුඹ

^{දෑස් නොපියාම සිහිකළ හැකි}

^{හිත පුරාම විදිය හැකි}

^{ප්‍රේමයක් වූ විට}

^මම

හිත හදාගෙන කෙසේ හැර යන්නද

                

මග හැරුණු ප්‍රේමයක ප්‍රථම සහ අවසාන ප්‍රේම ගීතය

නුඹයි

මමයි

මමයි

නුඹයි

අපි දෙන්නම

ඉරට ගිනිතබා

සදෙන්

සිසිල පැතුවෙමු

             

මං වගේ වෙන කෙනෙක් නැතුව ඇති

නුබෙ ඇස් පතුළටම එබීගෙන

හැමදේම ගලප ගලප අහන

නිදහස තටු සලා ඉගිලෙද්දි

හැමතිස්සෙම නුබ ගැනම හොයන

ඔයා  ආදරේ නැති වෙලා මට  කිය කිය

ආදරෙන් අවනඩු කියන

මට එපා ඔයාව  ඕන දෙයක් කරගන්න කියලා

ඊළග මොහොතෙදිත් නුබවම හොයන

මං  වගේ වෙන කෙනෙක් නැතුව ඇති

මේ තරමට නුබට පෙම් කරන

           

අයාලෙ ගිය හිතක් තියෙනවා

අවාරෙත් මල් පිපෙන හින්දා

තුරු මුදුන් ආදරෙන් ඉපිළෙති

අයාලෙ ගිය හිතක් තියෙනවා

තරු ඇස් වලින් මග කියනවා නම්

දවාලේ වුනත් හීන මවයි

එ හිත

වැඩකට නැති දේකට තරහ වු විට 

ළගට වී සනසවයි නම්

ඉදීවි තුරුළු වී ,

නිමක් නැති දගකම් මැදින්

දෑත් පටලා යන්න එනවා නම්

සංසාරෙ කවදාකවත් හමු නොවී තිබුනත්

ඒවි යන්න ආත්ම හතම එකට

නුබේ හිත එක්කළ

                

හමුවන්නට සංසාරයේ කවමදාක හරි

 නුබත් හිතහදා ගනීවි

^දවසක

^{මාත් හිත් හදා ගනීවි}

^{එදාට,}

^{කිසිවක් නොකියාම මගඇරුණු ප්‍රේමය ගැන}

^{අපි ආයිත් මුනගැහෙමු}

^{මේ වගේම පාළු හවසක}

^{මුකුත්ම නොකියා අපි අපේ වෙමු}

^{අපි එදාටත් වෙන් වෙලා යමු}

^{අද වගේ නෙවෙයි}

^{හමුනොවන්නට මේ ආත්මයේ කවදාකවත් ආයෙමත්}

^{හමුවන්නට සංසාරයේ කවමදාක හරි}

ආදරෙයි මං

මං දැක්කා

^{ඔයා නොකිව්ව ගොඩක් දේවල්}

^{ඔයාගේ ඇස් දෙකෙන්}

^{ඒත් අහන්න එපා}

^{මං ඒවා කියෙව්වෙ කොහොමද කියලා}

^{මං  ඒ ආදරේ කියෙව්වෙ}

^{මගේ ඇස් දෙකෙන්}

ආදරෙයි මං

හිත රිදුනත් නොරිදුනා වගේ ඉන්නවා

^{මට ඔච්චම් කරන}

^{රළු සුළඟට කියමි}

^{අකලටත්}

මල් පූදිනවා

ගෑණු හිත

^{විදවලා විදවලා}

^{අන්තිමේදී ඉතුරුවෙන ගෑණුහිත}

^{හරිම නිහඬයි}

^{හැබැයි ඇයට}

^{එකම එක කඳුළක්වත් නොහෙලාම}

^{එක තත්පරයකදී සියළු බැඳීම්}

^{අත්හැරිය හැක}

පිරිමි එක දන්නවා

ආදරේ වැඩියෙන්ම තිබුණෙ

ආදරේ වැඩියෙන්ම තිබුණෙ

මං  කියවන ඔයා අහන් ඉන්න

වෙලාවල නෙවෙයි

කිසිම කතාවක් නැතුව

අපි අපේ මුණු දිහා බලන් හිටිය වෙලාවල

ආදරේ වැඩියෙන්ම දැනුනෙ

මෘදු සිපගැනීමකට එහා ගිය

හිත විනිවිද ගියපු

නුබේ ආදරණීය වචනවල

ආදරේ වැඩියෙන්ම ඕනවුනේ

කවුරුත් නැති

තනිවුනු වෙලාවක නෙවෙයි

දහසක් ඇස් අතර

තනියක් දැනුන වෙලාවලදි

ආදරේ වැඩියෙන්ම තිබුණෙ

ආදරෙයි කියල මුකුත්ම කියන් නැතුව

ඔයා මට ආදරේ නෑ කියල

මං බොරුවට තරහ වුනු දවසක

ආදරේ වැඩියෙන්ම ඕනවුනේ

දුරක ඉන්න වෙලාවට නෙවෙයි

ළගින්ම ඉන්න වෙලාවක

මගේ ඇස් මග ඇරල

ඔයා කියවද්දි

                                         

මං හිටියෙ මනමාලිය වෙන්න නුබේ ආදරේ

මං හිටියෙ මනමාලිය වෙන්න නුබේ ආදරේ

තැලි පිළි වලින් හැඩ වෙලා නුබේ වෙන්න

තුන් හිතකවත් තිබුනේ නෑ දීග යන්න වෙන හිතක් එක්කල

ආදරේ නම් අහන්න මගේ හිත අරන් යන්න

මට තවත් බෑ හිනාවෙන්න බොරුවට මාවම රවටන්න

නුඹේ කුරැලු ඇස් ළගදි

“ ඔයා තරු කුමාරයා වෙනවද ”

“ම්හු…….. මට බෑ “

“ ඇයි ඒ ”  

“ මට ගෙබි කුමාරය වෙන්න ඕනා ”

“ ඒ මොකෝ ඒ ”

“ මට ඕන නිසා ”

“ එහෙම බෑ මමයි මෙතන චරිත දෙන්නෙ හරිද? ”

“ මට බෑ එහෙනම් මට ගෙබි කුමාරයමයි වෙන්න ඕන ”

“ හරි මං දෙන්නම් හේතුව කියන්න ගෙබි කුමාරයම ඕන ”

“ ඇයි මෝඩ කෙල්ලෙ ඒකවත් තෙරෙන් නැද්ද”

“ තේරෙනව නම් අහන් නෑ නෙ මෝඩ කොල්ලො ”

“ ඔයා සුරංගනා කතා කියවල නෑ නේද ? ”

“ මං කියවල තියෙනවා…….”

“එතකොට ගෙබි කුමාරයා , කුමාරයෙක් වෙන්නෙ කොහොමද?”

“ කිස් එකක් දුන්නම නෙ? ”

“ දැන්වත් තේරුනාද මෝඩ කෙල්ලට ”

“ අහා........ තේරුනේ දැන් තමයි ගෙබි කුමාරයො…….. ”

උත්තුංග දේහදාරි පිරිමියෙක් නොව

උත්තුංග පිරිමි හිතක්

පැතුවෙමි මමත්

නුඹේ කුරැලු ඇස් ළගදි

මට මාවත් අමතක වෙද්දි

නුඹ මටත් නොදන්වාම

උත්තම පුරැෂ  ප්‍රේමයක

මා පටලවාගත් අරැමය  

                        

මගේ ආදරය

හමු වුන

හමු නොවුන

මග හැරැන

ආදරණීය හිතකට

ලෝබකම් කරමි

මෙතෙකැයි කියා

නිම කළ නොහැකි

හැගීමක් තුළ නිසොල්මන්ව

සොයමි අදත් ඒ ආදරය

හමුවුනිද

තවම හමුනොවුනිද

මගහැරැනිද

මගේ ආදරය

නුබ හැර

දෑස් නොපියාම

මා දකින්නේ

නුබම වූ කල්හී,

මුලු හිතම

නුබ

ආදරයෙන් පුරවාපු පසුත්

මේ සිතින්ම

මේ ආත්මයෙදී නම්

නුබ හැර වෙනකෙකු

පතන්නේ කොහොමද

යලි කිසිදාකවත් නුබ නොආවත්…………………..

              

ඉස්සර ඔයාව හොයනව මං අදත් ඔයාගෙ ලග

නුබේ නපුරු කතාවකට

වෙනස්කමක් එක්කම

හිත රිදුනු දවස් වල

මං දරාගෙන හිටියා

මං ආදරේ නිසා,

වැඩකට නැති මගේ කතා

හිනා වෙවී අහන් හිටිය

අඩන්න මග බලන් හිටිය

මගේ ඇස් කියවපු

කියන්න බැරි හැම දෙයක්ම

මටත් කලින් අදුනගත්ත

ඉස්සර ඔයාව

හොයනව මං අදත්

ඔයාගෙ ලග,

පුංචි දේටත් රිදෙන බව දැන දැනත්

රිදවද්දි නුබ මගේ හිත

ඇත්තමයි මට දුකත් හිතුනා,

මහ ගොඩක් ආදරෙ පුරවගෙන

මං මග බලන් ඉන්නව

ඉස්සර වගේම

මාව මතක් වෙනකන්