මං තරම් පෙම් කලානම් නුබත්

මං දන්නවා

ගිණි ගහන මහ අව්වේ

මා එක්ක එක කුඩේ ගිය දවස්

අදත් නුඹට මතකෙට නැගෙනවා

මං නැතත් මතක් වී ඒ අතීතය

යටැසින් මල් පාර දෙස බලනවා

යලිත් එන් නැති දවස් වල අපි

තාම ප්‍රෙමය සොයනවා

මහ හුගක් සුසුමන් මතින්

තාම මමත් පුරුද්දට මඟ බලනවා

නුඹ දන්නවද

නුඹ මට දුන්න හිත තවම නොවෙනස්ව තියෙනවා

මං නැතුව අදත් මේ අහස යට නුබ තුටින් බැව් මා දන්නවා

අපි ගිය පාරේ තුරු ලතා වල මල් අදත් පිපෙනවා   

මං නැතත් ඇගේ කුඩේ ඉරේ රැස් මකනවා  

මං තරම් පෙම් කලානම් නුබත්
අනේ මට විටෙක හිතෙනවා

ඒ මගේ ආදරේ……. නුඹට අරුමෝසම් වැඩි කියු

දඟකාර කුරුල්ලෙකුට දාව

ඊරිසියාකාර කිරිල්ලියකට

ඉපදුණු ප්‍රේමයයි

ඒ මගේ ආදරේ

රටා මවමින් කෝලන් කරන

අතින් අදිමින් ඇවිටිලි කරන

ප්‍රේමයක් වීනම් මෙතෙකැයි කිව හැකි

නුඹ නමින් ඉපදුණු ප්‍රේමය

ඒ මගේ ආදරේ

දහසක් දඟකම් මැදින්

නේක විසිතුරු මැදින්

නුඹ නමින් ඉපදුණු ප්‍රේමය

ඒ මගේ ආදරේ

නුඹට අරුමෝසම් වැඩි කියු

නුඹ

^{පාට පාට හීන අතරේ}

^මගේ

^{කළු සුදු හීනය}

නුඹ

එපා මාව මතකෙට ගන්න

^{හිත රිද්දුවට සමාවෙන්න}

^{කරපු තරවටු අමතක කරන්න}

^{මතක් වුන දවසක අතීතේ}

^{එපා මාව මතකෙට ගන්න}

^{හුස්මකින්වත් වැරැද්දක් නොකරපු}

^{මගේ ආදරේ විතරක්ම}

^{හිතේ තියාගන්න}

^{මං  යන්නම්}

^{අයිතියක් නැති මේ හීනෙන්}

^{නුඹ ඇහැරෙන්න කළින්}